Vliegen op de rijst

Hans Reddingius (1930) werd geboren in een stad die toen Batavia heette, de hoofdstad van een kolonie die toen Nederlandsch Oost Indië werd genoemd. Zijn moeder leerde hem lezen, schrijven, rekenen en wat dies meer zij. Uiteindelijk belandde hij toch nog op een normale school, eerst in Den Haag, tijdens een Europees verlof, later in Soekaboemi. Toen de oorlog met Japan verloren was, verdwenen alle Nederlanders in interneringskampen.  In 1946 vertrok het gezin voorgoed naar Nederland. Hij studeerde biologie te Leiden, ging in militaire dienst (wegens de toen geldende dienstplicht), was korte tijd leraar biologie, bekwaamde zich voldoende in wiskunde en wiskundige statistiek om te werken als theoretisch bioloog, eerst aan de universiteit van Leiden, later aan die van Groningen. Sinds zijn studietijd leest en schrijft hij poëzie, niet overvloedig en vaak, maar toch met enige regelmaat. Blijkbaar is dit een beetje erfelijk: veel van zijn voorvaderen waren dichtende dominees (de voorlopig laatste was de broer van zijn vader) en zijn grootvader was de dichter Joannes Reddingius, in de eerste helft van de twintigste eeuw tamelijk bekend — er staat nog een vers van hem in de eerst editie van de dikke Komrij.
Hoewel Hans in de oorlogstijd kennis maakte met minder plezierige aspecten van de Japanse cultuur, raakte hij in de jaren zeventig van de vorige eeuw geboeid door Japanse literatuur en film, en in het bijzonder haiku.